EURO 2008: ΙΤΑΛΙΑ-ΡΟΥΜΑΝΙΑ ΚΑΙ ΟΛΛΑΝΔΙΑ-ΓΑΛΛΙΑ

Όπως ξέραμε από τη μέρα που έγινε η κλήρωση για τους ομίλους, ο 3ος όμιλος αναμένονταν να είναι ο πιο ενδιαφέρον. Και έτσι κι έγινε. Στον όμιλο γίνεται χαμός. Ολλανδία, Γαλλία, Ιταλία και Ρουμανία. 2η αγωνιστική του ομίλου και γι' ακόμη μια φορά, οι αγώνες ήταν καθηλωτικοί. Ο πρώτος αγώνας ήταν αυτός μεταξύ της Ιταλίας και της Ρουμανίας. Πολλές φάσεις, σκληρά μαρκαρίσματα και η διαιτησία έβαλε το... χεράκι της γι' άλλη μια φορά. Στο πρώτο ημίχρονο όλοι περίμεναν υπεροχή της παγκόσμιας πρωταθλήτριας Ιταλίας. Όμως οι Ρουμάνοι, όπως αποδείχτηκε, είχαν αντίθετη γνώμη. Πίεσαν και μάλιστα είχαν και δοκάρι. Ο Ντελ Πιέρο με τον Τόνι έκαναν πολλές προσπάθειες να σκοράρουν αλλά μάταια. Όμως ο Τόνι έκανε πάρτυ στις εναέριες μονομαχίες και πήρε αρκετές κεφαλιές. Εκεί όμως συνάντησε έναν δεύτερο "Μπουφόν", τον τερματοφύλακα τής Ρουμανίας. Έπιασε τα άπιαστα και υποχρέωσε τον Τόνι να τραβάει τα μαλλιά του. Ο Ιταλός όμως το πέτυχε το γκολ. Μόνο που ακυρώθηκε, αλλά λανθασμένα. Αυτό έγινε στο τέλος τού ημιχρόνου και με το που ξεκίνησε το δεύτερο ίδια εικόνα. Πολλές μονομαχίες, ιδιαίτερα στο χώρο τού κέντρου. Το γκολ ήρθε για τους Ρομάνους, ο οποίος εκμεταλλεύτηκε το λάθος τού Ζαμπρότα και νίκησε τον Μπουφόν κάνοντας στο 55' το 1-0. Ένα λεπτό αργότερα, μετά από σέντρα τού Πίρλο και μια κεφαλιά, ο Πανούτσι πετάχτηκε και έκανε το 1-1. Το ματς συνεχίστηκε και το πάθος και των δύο ομάδων ήταν εμφανές! Η Ρουμανία κέρδισε πέναλτυ στο 81' και ο Μούτου είχε την ευκαιρία να γίνει ήρωας. Όμως απέτυχε να νικήσει τον Μπουφόν και έτσι το σκορ παρέμεινε 1-1. Οι Ιταλοί πίεσαν ακόμα περισσότερο, χωρίς όμως κάποιο αποτέλεσμα. Έτσι ακόμα ένας πολύ καλός αγώνας έφτασε στο τέλος του. Και πάμε στο καλύτερο ματς μέχρι τώρα, καλύτερο κι απ' αυτό τής Ολλανδίας με την Ιταλία που τελείωσε 3-0.

VS

ΟΛΛΑΝΔΙΑ-ΓΑΛΛΙΑ. ΤΙΤΑΝΟΜΑΧΙΑ! Οι Ολλανδοί με πρωτομάστορα(μην πάει ο νους σας στο γιοφύρι τής Άρτας και νοσταλγήσετε το μάθημα τής λογοτεχνίας) τον ΜΑΡΚΟ ΦΑΝ ΜΠΑΣΤΕΝ στον πάγκο. Οι Γάλλοι με τριτομάστορα τον Ντομενέκ, τον αστροφυσικοψυχολόγο που πήγε τους Γάλλους στον τελικό του παγκοσμίου κυπέλλου το 2006. Η Ολλανδία μπήκε μπροστά στο σκορ νωρίς, μόλις στο 9', μετά από κεφαλιά τού Κάουτ(ο Θεοφιλόπουλος τον λέει Κόιτ). Μέχρι το πρώτο μισάωρο τού αγώνα, η Ολλανδία έπαιζε μόνη της. Η Γαλλία, που επί Ζιντάν έπαιζε τρομερή μπάλα, ήταν εξαφανισμένη από το γήπεδο. Όμως, μετά το 30' πήρε μπροστά. Ίσως ο αστρολόγος να παρατήρησε αλλαγή σε κάποιο πλανήτη και είπε στους παίχτες του να ξυπνήσουν. Μέχρι το 34', δηλαδή σε διάστημα 4 λεπτών, έκαναν 3 μεγάλες ευκαιρίες. Ο Φαν Ντερ Σαρ είπε όχι και το σκορ παρέμεινε 1-0. Οι Ολλανδοί μέχρι το τέλος τού ημιχρόνου έπαιζαν το λεγόμενο passing game, δηλαδή με υπομονή και πολλές πάσες μέχρι να βρεθεί ο κατάλληλος χώρος για κάθετη μεταβίβαση. Το ημίχρονο τελείωσε. Στο δεύτερο οι Γάλλοι μπήκαν όπως ήταν στο τέλος τού πρώτου ημιχρόνου. Προσπάθησαν να πετύχουν γκολ και να ισοφαρίσουν. Όμως, μετά από μερικές φάσεις, οι Ολλανδοί τους τιμώρησαν. Μετά από μια κίνηση που θύμισε τον ΤΕΡΑΣΤΙΟ ZINEDINE ZIDANE, o Van Nistelrooy βρήκε τον Ρομπέν. Αυτός μετά από σπριντ βρήκε τον Φαν Πέρσι που μόλις είχε περάσει στο παιχνίδι κι αυτός δε δυσκολεύτηκε να κάνει το 2-0. Μετά από λίγο η Γαλλία μείωσε με τον Thierry Henry, ο οποίος έφτασε τις 101 συμμετοχές. Όμως, με το που ισοφάρισαν οι Γάλλοι, μετά από ένα σόλο, ο Αριέν Ρομπέν εκτέλεσε άψογα τον Κουπέ από πλάγια θέση και έκανε το 3-1, κάνοντας τον Μάρκο Φαν Μπάστεν να χοροπηδάει από τη χαρά του. Η Ολλανδία πλησίασε κοντά στο 4-1 και τελικά κατάφερε να το πέτύχει με ένα εκπληκτικό γκολ τού Γουέσλεϊ Σνάιντερ, ο οποίος έριξε μια οβίδα έξω από την περιοχή κάνοντας τον Κουπέ να σκάσει στο γρασίδι και να ψάχνει ακόμα τη μπάλα...Η Ολλανδία χωρίς αμφιβολία παίζει την καλύτερη μπάλα σ' αυτό το ευρωπαϊκό και δε θα αποτελέσει έκπληξη αν κατακτήσει το τρόπαιο. Μέχρι στιγμής της αξίζει. Μαζί με την Ισπανία είναι οι πιο παραγωγικές ομάδες. Για να δούμε τι θα κάνει η παρέα τού Νταβίντ Βίγια και τού Φερνάντο Τόρρες. ΙΠΤΑΜΕΝΟΙ ΟΛΛΑΝΔΟΙ ΛΟΙΠΟΝ...και μακάρι ο Μάρκο Φαν Μπάστεν να κατακτήσει το τρόπαιο ως προπονητής και να γίνει ο πρώτος που το κατακτά και ως παίχτης και ως προπονητής! Και θα είναι επέτειος από τον τελικό τού 1988 στον οποίο είχε πετύχει αυτό το αλησμόνητο βολέ...20 χρόνια μετά και ακόμα γράφει ιστορία...Πραγματικά μοναδική προσωπικότητα, που θα 'λεγε και ο Θεοφιλόπουλος, ο οποίος γι' ακόμη μια φορά ήταν τρομερός στην περιγραφή τού αγώνα. Περιμένουμε πλέον την άτυπη ρεβάνς τού τελικού τού παγκοσμίου κυπέλλου 2006 μεταξύ της Ιταλίας και της Γαλλίας...ΑΝΤΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΚΙ ΑΛΛΗ ΜΠΑΛΑ! ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΧΟΡΤΑΙΝΟΥΜΕ ΠΟΤΕ!