Εκτοξεύθηκε στην πρώτη θέση του βρετανικού box office η νέα κωμωδία του Jim Carrey με τον τίτλο Yes Man, μέσα στο πρώτο Σαββατοκύριακο προβολής, κόβοντας εισιτήρια 2,3 εκατομμυρίων λιρών.Η ταινία ειναι βασισμένη στο βιβλίο του βρετανού συγγραφέα Danny Wallace,και αφηγείται την ιστορία ενός ανθρώπου που αποφάσισε να αλλάξει τη ζωή του λέγοντας «ναι» σε όλες τις προκλήσεις…Ελπίζω και φέτος να κάνει μια καλή κωμωδία ο Carrey για να γελάσει το χιλάκι μας, την συνιστώ ανεπιφύλακτα.Στην Ελλάδα η ταινία προβάλλεται με τον τίτλο "Ναι σε όλα",η οποία θα κάνει πρεμιέρα στα Ελληνικά σινεμά στην Πέμπτη 8 Ιανουαρίου πιανου άλλου του 2009! Καλη Χρονιά με υγεία και χαρά σε όλους.
Ενδεχόμενο φυλάκισης του Στίβεν Τζέραρντ για πέντε χρόνια υπάρχει πλέον στην Αγγλία. Ο 28χρονος αρχηγός της Λίβερπουλ μπλέχτηκε σε καυγά και ήταν ένα από τα 6 άτομα που έδειραν έναν άλλον, ο οποίος διακομίστηκε στο νοσοκομείο. Ο Τζέραρντ, όπως ξέρουμε, δεν είναι από τα άτομα που συνηθίζουν να κάνουν τέτοιες ενέργειες. Όμως, δεν τον δικαιολογώ σε καμία περίπτωση. Η φυλάκιση θα είναι όντως βαριά ποινή, καθώς και ένα τεράστιο πλήγμα για την ομάδα. Οι αρχές τον κράτησαν για ανάκριση και μετά αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση. Όμως, οι διαδικασίες της ποινής του δεν έχουν τελειώσει και σύντομα θα έχουμε νεότερα. Γιατί ρε Στίβεν? Γιατί?...
ΥΓ Σε περίπτωση που τον βάλουν φυλακή και επίσης αν η Λίβερπουλ πάρει το Τσ.Λιγκ ή το πρωτάθλημα, δε θα το σηκώσει αυτός αλλά ο Χύπια. Τζέραρντ λυπήσου μας!
Μόλις δύο μέρες μετά το 3-0 επί της Μπόλτον, η Λίβερπουλ κλήθηκε να αντιμετωπίσει εκτός έδρας τη Νιούκαστλ. Σε ένα ματς που θα μπορούσε να κρύβει κινδύνους, οι "κόκκινοι" φρόντισαν να δείξουν το καλό τους πρόσωπο από νωρίς και να πάρουν άνετα τη νίκη. Πιο άνετα απ' ό,τι φαντάζονταν και οι ίδιοι. Εξάλλου, το αξιοσημείωτο 1-5 το αποδεικνύει. Το σκορ άνοιξε στο ημίωρο τού πρώτου μέρους - ποιος άλλος - ο Στίβεν Τζέραρντ με όμορφο σουτ λίγο πιο μπροστά από τη γραμμή της περιοχής. Η μπάλα πήγε πρώτα στο αριστερό δοκάρι κι έπειτα μέσα. Μετά από περίπου πέντε λεπτά, ο Σάμι Χύπια με δυνατή κεφαλιά ύστερα από κόρνερ τού Τζέραρντ έστειλε την μπάλα στο πλεκτό, κάνοντας το 0-2. Η Νιούκαστλ μείωσε στο τέλος τού ημιχρόνου. Με την αρχή του δευτέρου, όμως, και πιο συγκεκριμένα στο 50', ο Μπάμπελ μετά από ολιγωρία της άμυνας της Νιούκαστλ έβαλε το τρίτο γκολ της Λίβερπουλ. Ο Τζέραρντ αργότερα με όμορφο τελείωμα σε τετ-α-τετ έκανε το 1-4, ενώ το τελικό 1-5 διαμόρφωσε ο Τσάμπι Αλόνσο με πέναλτυ. Μπάλα από άλλον πλανήτη είδαμε στους δύο τελευταίους αγώνες των "κόκκινων" και μακάρι αυτό να συνεχιστεί...Καλές γιορτές, χρόνια πολλά και να έχουμε μια νέα χαρούμενη και δημιουργική χρονιά.
Μετά από αρκετούς αγώνες, οι "κόκκινοι" του Μερσεϊσάιντ κατάφεραν να πάρουν νίκη στο αγγλικό πρωτάθλημα και έτσι παρέμειναν στην κορυφή. Με την Τσέλσι και την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να έχουν αγωνιστεί νωρίτερα και να έχουν κερδίσει, η Λίβερπουλ γνωρίζοντας τα αποτελέσματα των αγώνων των έτερων διεκδικητών του τίτλου ήθελε να κερδίσει. Και τελικά, το κατάφερε και με τρόπο εμφατικό, καθώς κέρδισε την Μπόλτον με 3-0 στο Άνφιλντ. Στο πρώτο ημίχρονο, οι γηπεδούχοι ήταν οι απόλυτοι κυρίαρχοι. Χαρακτηριστικό είναι ότι η Μπόλτον πέρασε ελάχιστες φορές το κέντρο. Το γκολ ήρθε από έξυπνο χτύπημα της μπάλας από τον Ριέρα, μετά από κόρνερ που εκτέλεσε ο Τζέραρντ. Το μεγάλο άγχος έφυγε, η καλή μπάλα όμως εξακολούθησε να παίζεται. Στο δεύτερο ημίχρονο και πιο συγκεκριμένα στο 53', ο Κιν ύστερα από εκπληκτική κάθετη πάσα του αρχηγού Στίβεν Τζέραρντ διπλασίασε τα τέρματα τής ομάδας του. Λίγο αργότερα, στο 56' έπειτα από υποδειγματική αντεπίθεση, ο Ιρλανδός επιθετικός με το δεύτερο προσωπικό του γκολ διαμόρφωσε και το τελικό 3-0. Ο Ρέινα έδωσε την μπάλα στον Αλόνσο, αυτός προχώρησε και την "έσπασε" δεξιά στον Μπεναγιούν. Ο Ισραηλινός μεσοεπιθετικός τής Λίβερπουλ έκανε την παράλληλη πάσα και ο Κιν με όμορφο τελείωμα από κοντά σκόραρε. Αυτό ήταν το τρίτο γκολ τον Κιν σε 2 αγώνες, μιας και σκόραρε και την προηγούμενη βδομάδα κόντρα στην Άρσεναλ. Πρωταθλήτρια χειμώνα η Λίβερπουλ στην Αγγλία και σήμερα αντιμετωπίζει εκτός έδρας τη Νιούκαστλ. Το παιχνίδι αναμένεται δύσκολο και σκληρό κι εγώ, ως υποστηρικτής των "κόκκινων" εύχομαι στην ομάδα κάθε επιτυχία. Πάνω απ' όλα, όμως, θέλω να χορτάσουμε μπάλα! Τα γκολ του αγώνα (προσέξτε την περιγραφή!):
Mε αγάπη σας ανακοινώνω ότι το blog μας έχει και επισήμως ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ το οποιο, είναι μια καλή επιλογή για να ξεφύγουμε, από τα καθημερινά βάσανα...εκπομπές θα κάνουμε οποτε ευκαιρούμε εγώ και ο Κάρολος.
Καλησπέρα σας θα ήθελα να σας πω Καλά Χριστούγεννα(όσο καλά μπορεί να είναι).....Δεν είμαι κάτι το εξωπραγματικό είμαι απλός ο Γιάννης....ένα παιδί με όνειρα ενδιαφέροντα αλλα και ...άσχημες στιγμές...σαν τον Αλέξη..το θέμα αυτό δεν θα το σχολιάσω τώρα...αλλα σε κάποιο άλλο άρθρο(ελπίζω)δεν έχω τίποτα άλλο να πω...μονο "Καλά" Χριστούγεννα.
Τελικά στο ντέρμπυ μεταξύ Άρσεναλ και Λίβερπουλ, νικήτρια αναδείχτηκε η Τσέλσι. 1-1 έληξε το ματς, φοβερή μπάλα και απ' τις δύο ομάδες. Χορτάσαμε θέαμα. Η Άρσεναλ προηγήθηκε με γκολ του Φαν Πέρσι, όμως ο Κιν με φοβερό γκολ ισοφάρισε στο 42'. Στη συνέχεια και οι δύο ομάδες είχαν ευκαιρίες για να πάρουν τη νίκη, όμως κάτι τέτοιο δεν έγινε. Η Τσέλσι αν νικήσει απόψε, θα είναι μόνη πρώτη με ένα βαθμό διαφορά από τη δεύτερη Λίβερπουλ. Να μην ξεχνάμε ότι στο Τσάμπιονς Λιγκ, για τη φάση των "16" η Τσέλσι θα αντιμετωπίσει τη Γιουβέντους, ενώ η Λίβερπουλ τη Ρεάλ. Στο Μπερναμπέου και στο Άνφιλντ, θα κοντραριστούν ομάδες που μετρούν 14 κύπελλα πρωταθλητριών/Τσάμπιονς Λιγκ και πάνω από 100 σε συνολικό άθροισμα. Φοβεροί αριθμοί. Η συνέχεια επί του γηπέδου...
Ο Παναθηναϊκός καλείται να αντιμετωπίσει τη Βιγιαρεάλ, για τη φάση των "16" του Τσάμπιονς Λιγκ. Η κλήρωση θεωρείται καλή, καθώς η Σπόρτινγκ και η Βιγιαρεάλ ήταν οι -θεωρητικά- δύο πιο αδύναμες ομάδες με τις οποίες θα μπορούσε να τύχει. Ο πρώτος αγώνας θα διεξαχθεί στο "Ελ Μαδριγάλ" στις 24 Φεβρουαρίου, ενώ ο επαναληπτικός του Ο.Α.Κ.Α. στις 10 Μαρτίου. Σε περίπτωση που ο ΠΑΟ σκοράρει στον πρώτο αγώνα, οι πιθανότητες πρόκρισης θα αυξηθούν δραματικά. Με 0-1, 1-1, αλλά ακόμη και 2-1, το μόνο που θα χρειάζεται στην Αθήνα θα είναι ένα γκολ. Από 'κει και πέρα, θα είναι στο ... "πόδι" του να περάσει στην επόμενη φάση.
Από την άλλη, ο Ολυμπιακός στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ δεν έτυχε με τις πιο δύσκολες (θεωρητικά πάντα ομάδες - Μάντσεστερ Σίτυ, Σταντάρ Λιέγης και ΤΣΣΚΑ Μόσχας) και έτσι, θα αντιμετωπίσει τη γαλλική Σαιντ-Ετιέν. Ο πρώτος αγώνας θα γίνει στο Φάληρο, ενώ ο δεύτερος στη Γαλλία σε μια δύσκολη έδρα. Το γήπεδο της ομάδας χωράει περίπου 35.000 άτομα. Σαν το Καραϊσκάκη φυσικά και δεν είναι, όμως από όσα λένε φαίνεται πως πρόκειται για μια δύσκολη έδρα. Στο Φάληρο, ο Ολυμπιακός πιστεύω πως θα σκοράρει. Απλά το θέμα είναι πως πρέπει να σκοράρει τουλάχιστον 2 φορές, για να νιώθουν και οι παίχτες περισσότερο "ασφαλείς" στο δεύτερο ματς. Η συνέχεια επί του γηπέδου και επί της οθόνης ή επί του ραδιοφωνικού δέκτη...
Η Τσέλσι δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί το χθεσινό στραβοπάτημα της Λίβερπουλ και έμεινε στη δεύτερη θέση της βαθμολογίας, μετά την εντός έδρας ισοπαλία με τη Γουέστ Χαμ που έληξε 1-1. Γι' ακόμη μια φορά σκόραρε ο Ανελκά, ο οποίος έχει αποδειχτεί "χρυσή" μεταγραφή για την ομάδα του Λονδίνου. Η Μάντσετσερ Γιουνάιτεντ χθες έμεινε στο 0-0 με την Τότεναμ και έτσι, η Λίβερπουλ είναι μόνη πρώτη και ακολουθεί η Τσέλσι ένα βαθμό πίσω και η Γιουνάιτεντ είναι τρίτη με 7 βαθμούς λιγότερους, όμως έχει έναν αγώνα λιγότερο.
Στην Ισπανία, στο "Ελ Κλάσικο", η Μπαρτσελόνα επιβεβαίωσε τον τίτλο του φαβορί αφού κέρδισε 2-0 τη Ρεάλ στο Καμπ Νου. Οι μπλαουγκράνα ξεκίνησαν αρκετά δυνατά το παιχνίδι και στα πρώτα λεπτά, ο Μέσσι έκανε κυριολεκτικά πάρτυ με τον Ράμος αλλά και με τους άλλους. Στο 6' έκανε το σουτ, όμως ο Κασίγιας απέκρουσε. Μετά το πρώτο εικοσάλεπτο τα πράγματα ισορρόπησαν κάπως και μάλιστα στο 36' και στο 38' η Ρεάλ είχε πολύ καλές ευκαιρίες να ανοίξει το σκορ. Δεν το κατάφερε και τιμωρήθηκε προς το τέλος του αγώνα. Το δεύτερο ημίχρονο ήταν σχεδόν επανάληψη του πρώτου με ελάχιστες διαφορές. Αυτά μέχρι το 70'. Τότε η Μπαρτσελόνα κέρδισε πέναλτυ. Παρ' όλ' αυτά, η ομάδα της Καταλωνίας δεν προηγήθηκε, μιας και ο Κασίγιας απέκρουσε το πέναλτυ του Ετό. Μέχρι το 83', ο Καμερουνέζος ήταν ο μοιραίος παίχτης της Μπάρτσα. Η ιστορία, όμως, ήταν γραφτό να αλλάξει και περίπου δεκατρία λεπτά μετά το χαμένο πέναλτυ, ο Ετό σκόραρε. Ο Τσάβι εκτέλεσε το κόρνερ, ο Πουγιόλ πήρε την κεφαλιά κι ο Ετό ανενόχλητος λίγο μπροστά από την εστία έσπρωξε την μπάλα στα δίχτυα. Η καλύτερη -ίσως- φάση του αγώνα έγινε στις καθυστερήσεις. Η Μπαρτσελόνα ξετυλίχτηκε υποδειγματικότατα στην αντεπίθεση και μετά από ασίστ του Ανρί, ο Λέο Μέσσι που άξιζε να σκοράρει το κατάφερε με μια όμορφη λόμπα. Αξίζει να σημειωθεί ότι σ' αυτή τη φάση, ο αμυντικός της Ρεάλ Φάμπιο Καναβάρο στην προσπάθειά του να διώξει την μπάλα πριν περάσει τη γραμμή τραυματίστηκε. Επομένως, η Ρεάλ χάνει ακόμη ένα βασικό της στέλεχος. Ο αγώνας ήταν κάπως άχαρος, όμως η Μπάρτσα άξιζε τη νίκη και τελικά την πήρε.
Όσον αφορά την Ιταλία, η Ίντερ πήρε τη νίκη έναντι στην Κιέβο με 4-2, χάρη σε δύο γκολ του Ίμπρα στα τελευταία λεπτά. Στο ντέρμπυ της αγωνιστικής, η Γιουβέντους κέρδισε 4-2 τη Μίλαν στο Τορίνο, η οποία όμως αγωνίστηκε χωρίς τον σούπερ σταρ της, τον Ρικάρντο Κακά. Η Γιούβε προηγήθηκε με πέναλτυ του Ντελ Πιέρο και η Μίλαν ισοφάρισε με τον Πάτο, μετά από πάσα του Ροναλντίνιο. Η χαρά για τους Μιλανέζους κράτησε κοντά 3 λεπτά, καθώς μετά από κόρνερ του Ντέλπι, ο Κελίνι με όμορφη κεφαλιά έκανε το 2-1. Και σα να μην έφτανε αυτό, μετά από σέντρα του Ντι Τσελιέ, ο Αμάουρι έκανε το 3-1 πριν τελειώσει το πρώτο ημίχρονο. Η Μίλαν μείωσε στο 56' μετά από σουτ του Αμπροζίνι και κόντρα στον Κελίνι, όμως στο 69' ο Αμάουρι με το δεύτερο προσωπικό του γκολ έκανε το 4-2. Αμέσως μετά, ο Αλεσσάντρο Ντελ Πιέρο έκανε το σουτ, όμως η μπάλα δεν του έκανε το χατήρι και σταμάτησε στο δοκάρι.
Ολυμπιακός και Λίβερπουλ δεν μπόρεσαν να νικήσουν Λάρισα και Χαλ αντίστοιχα. Οι πρωταθλητές Ελλάδος έμειναν στο 1-1 στο Αλκαζάρ και μετά από καιρό έσκασαν και ένα χαμόγελο οι υπόλοιποι διεκδικητές του τίτλου. Το γκολ για τον Ολυμπιακό πέτυχε ο Μπελούτσι, ενώ για τη Λάρισα σκόραρε ο Σολάνο. Αμέσως μετά την επίτευξη της ισοφάρισης, ο παίχτης της Λάρισας αποβλήθηκε επειδή κατά τη διάρκεια του πανηγυρισμού του έβγαλε τη φανέλα του. Έτσι, αντίκρισε τη δεύτερη κίτρινη κάρτα και οδηγήθηκε στα αποδυτήρια. Το σκορ παρέμεινε ως είχε μέχρι το τέλος του αγώνα. Όσον αφορά τη Λίβερπουλ, οι κόκκινοι βρέθηκαν στο 20' να χάνουν 2-0. Μάλισταν, ο Κάραγκερ πέτυχε αυτογκόλ. Όμως μέχρι το 32' το σκορ ήταν 2-2, χάρη σε δύο γκολ του Τζέραρντ. Εξωπραγματική μπάλα από τους κόκκινους, αλλά το αποτέλεσμα δεν άλλαξε. Οπότε, σε περίπτωση που η Τσέλσι κερδίσει, θα βρίσκεται μόνη πρώτη και θα είναι ένα βαθμό μπροστά.
Η δολοφονία του Αλέξη αποδεικνύεται πως μόνο ένα τυχαία μεμονομένο συμβάν δεν ήταν. Από τη στιγμή που μαθεύτηκε το γεγονός, σε πολλές πόλεις της Ελλάδος και κυρίως στη συμπρωτεύουσα και στην Αθήνα, επικρατεί πανικός και το απόλυτο χάος. Ο Αλέξης δολοφονήθηκε το Σάββατο το βράδυ, στις 6 Δεκέμβρη. Σήμερα, τρεις μέρες μετά, η ένταση κυμαίνεται στα ίδια και μπορεί και μεγαλύτερα επίπεδα. Επεισόδια γίνονται συνεχώς και μάλιστα, λίγο πριν τις 2 το πρωί σήμερα έγινε το εξής καταπληκτικό. Άτομα στο Πολυτεχνείο σταμάτησαν να ρίχνουν μολότοφ και πέτρες. Οι δημοσιογράφοι θεώρησαν πως τους τέλειωσαν τα πολεμοφόδια. Αλλά έκαναν λάθος. Μετά από λίγο, συνεχίστηκε η ρίψη και το καλύτερο το άφησαν για το τέλος αυτής της σειρά επεισοδίων. Ενώ έριχναν πέτρες και άλλα, τραγουδούσαν παράλληλα και τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς!!!! Τι να πω κι εγώ...εδώ η Ελλάδα καίγεται κι ετούτοι στις γιορτές του...Τα παρακάτω τραγούδια είναι αφιερωμένα στον Αλέξη. Το ένα απ' τα δύο, το dust in the wind, το έχω βάλει και σε προηγούμενη ανάρτηση. Εκείνη, όμως, δεν είχε δημιουργηθεί για τέτοιο σκοπό, οπότε καλά κάνω και το βάζω. Το δεύτερο είναι ένα τραγούδι του Ν. Άσιμου, που το τραγουδά ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου. Και τα δύο για το Αλέξη.
Ένα πρώτο δείγμα:
I close my eyes only for a moment and the moment's gone All my dreams passed before my eyes in curiosity Dust in the wind, all we are is dust in the wind.
Ρε μπαγάσα, περνάς καλά 'κει πάνω... Μιαν ανάσα γυρεύω για να γιάνω.
Το θεωρώ ανεπίτρεπτο να συμβαίνουν όλ' αυτά στην Αθήνα και μερικές εφημερίδες να μην ασχολούνται με το γεγονός. Να μην το αναφέρουν καν. Για τις οπαδικές εφημερίδες μιλάω, στις οποίες οι αθλητικογράφοι νοιάζονται μόνο για το γκολ του Ρουκάβινα και για τα όσα κάνει ο Λέτο και για τέτοια. Ρε μαλάκες είναι δυνατόν? Σκοτώθηκε 16χρονος, κτήρια και αυτοκίνητα καίγονται, γίνονται πορείες, επικρατεί πανικός. Κι εσείς ασχολείστε καθαρά με το ποδόσφαιρο. Δηλαδή πόσους τόνους βλακείας κουβαλάτε? Και την Πέμπτη, θα βγει ο Γκόντζος/Κόντζος πώς διάολο τον λένε και θα πει για τον ΠΑΟ. Μια άλλη μέρα, θα βγει κάποιος του Ολυμπιακού και θα λέει για τον Βαλβέρδε για παράδειγμα. Κάθονται σα να μην έγινε τίποτα. ΠΛΗΡΗΣ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ. ΖΩΑ ΖΩΑ ΖΩΑ! Όμως ο κόσμος δεν είναι χαζός και καταλαβαίνει. Και οι οπαδοί του Παναθηναϊκού αύριο με την Ανόρθωση, ΠΡΕΠΕΙ να αναρτήσουν πανό για τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου από τον αστυνομικό. Όπως πρέπει να γίνεται για αρκετό καιρό ακόμα από όλες τις ελληνικές ομάδες. ΜΟΝΟ SPORT DAY, GOAL NEWS ΚΑΙ ΦΙΛΑΘΛΟΣ είχαν το κατάλληλο εξώφυλλο σήμερα και συγχαίρω όσους εργάζονται εκεί. Είναι απαραίτητο να σταματήσει η μανία να τα κάνουμε όλα για το χρήμα και πιο συγκεκριμένα, δε θα χαθεί ο κόσμος αν το εξώφυλλο δεν προσελκύει τον κόσμο. (όσο να 'ναι δε θα πάρει κάποιος αθλητική εφημερίδα για να διαβάσει για άλλα θέματα). Σημασία έχει να είναι το ΣΩΣΤΟ. Και επαναλαμβάνω, οι εργαζόμενοι σ' αυτές τις 3 εφημερίδες αξίζουν συγχαρητήρια.ΕΥΓΕ! ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΕΚΔΟΤΕΣ, ΦΑΤΕ ΣΚΑΤΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΤΕ ΝΑ ΕΡΘΕΙ Η ΑΣΠΡΗ ΜΕΡΑ ΟΣΟ ΘΑ ΚΑΘΕΣΤΕ ΜΕ ΣΤΑΥΡΩΜΕΝΑ ΤΑ ΧΕΡΙΑ. ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ...
Ο Αλέξης Γρηγορόπουλος σίγουρα δεν ήξερε τι θα ακολουθούσε τη βόλτα που βγήκε με τους φίλους του. Δολοφονήθηκε από αστυνομικό, όμως το γεγονός αυτό ευτυχώς αφύπνισε τη νεολαία που βγαίνει ξανά στους δρόμους να διαμαρτυρηθεί. Οι νέοι κάνουν πάλι αποχή, γιατί έτσι πρέπει κι έτσι οφείλουν να κάνουν αν θεωρούν τους εαυτούς τους συνειδητοποιημένους. Δεν είναι απαραίτητο να σε εμπνεύσει κάποια μεγάλη προσωπικότητα ή κάποιος "ήρωας" για να κάνεις τη δική σου επανάσταση. Αρχικά την εσωτερική κι έπειτα την εξωτερική. Και ίσως, η δολοφονία ενός συνομήλικού σου ή κάτι παρόμοιο, να σε αφυπνίσει περισσότερο, πιο γρήγορα και να σε κάνει πιο αποφασιστικό. Εξάλλου, είναι σίγουρο ότι μπορούσε να ήταν στη θέση του καθένας από μας. Αναρωτιέμαι γιατί υπάρχει το κράτος τελευταία. Για να φτιάχνουν αναψυκτήρια? Για να πέφτουν υπουργοί από μπαλκόνια? Για να ανταλάσσουν μίζες με μεγάλες εταιρείες? Για να κλέβουν στρέμματα και να βγάζουν λεφτά? Για ποιο λόγο? Τα σκάνδαλα τον τελευταίο καιρό είναι αμέτρητα. Τα λάθη κυβέρνησες αλλά και αντιπολίτευσης πάρα πολλά. Όμως, ας μην ξεχνάμε τα αίσχη της αστυνομίας. Κάθε χρόνο, ανεβάζουν κάποιοι βίντεο στο youtube, στα οποία παρουσιάζονται αστυνομικοί να εξευτελίζουν κρατούμενους. Συχνά, κοροϊδεύουν και όσους απλά πάνε να καταγγείλουν και μια απλή κλοπή. Αυτή είναι η ελληνική αστυνομία? Δεν είναι όλοι οι μπάτσοι γουρούνια και δολοφόνοι. Αρκετοί είναι, αλλά όχι όλοι. Και πώς επιτρέπουν οι σωστοί αστυνομικοί να συμβαίνουν τέτοια γεγονότα? Γιατί να κάνει βλακεία κάποιος και το ξύλο από αναρχικούς κι από άλλους να το φάει κάποιος αθώος συνάδελφός του? Νομίζετε ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν καμία όρεξη να πάνε στους δρόμους και να πετάνε καπνογόνα? Το λογικό είναι να προτιμούν να κάτσουν σπίτι τους με τη γυναίκα τους, την οικογένειά τους ή στην τελική μόνοι τους, να ηρεμήσουν και να ξεκουραστούν. Και προσοχή! Εννοείται ότι ΔΕ στηρίζω σε καμία περίπτωση την πράξη του αστυνομικού. Αυτό για να μην παρεξηγήσετε τα λεγόμενά μου. Και ο αρμόδιος υπουργός τι κάνει? Γιατί είναι αρκετά εύκολο να βγούμε όλοι στα κανάλια την επόμενη μέρα, με τη γραβατούλα και το κουστουμάκι μας και να παριστάνουμε τους θλιμμένους. Για την οικογένεια ξεκίνησαν να λένε τώρα, που έχουν περάσει κοντά 2 μέρες. Όσοι πάνε στην κηδεία να αποχαιρετήσουν τον Αλέξη καλά θα κάνουνε. Αλλά όσοι πάνε για να το παίξουν μάγκες και να κάνουν επεισόδια, ας χωθούν πίσω απ' τα σίδερα. Για να μην πολυλογώ, απλά θέλω να δώσω συγχαρητήρια σ' όλους τους συμμαθητές μου που πήραν μέρος στη σημερινή αποχή, στην πρώτη στην ιστορία του σχολείου. Επίσης, θα ήθελα να ευχαριστήσω προσωπικά κι όλους τους νέους εκτός του σχολείου μου, που πήραν μέτρα και καλά έκαναν και δεν άφησαν ένα τέτοιο γεγονός να περάσει απατήρητο. Μπράβο και στους καθηγητές μας που στάθηκαν υπέρ μας, δείχνοντας ότι δεν είναι αναίσθητοι όπως κάποιοι (βλ. λυκειάρχης κλπ.). Καλά Χριστούγεννα προκαταβολικά σε όσους αγωνίζονται. Χρόνια πολλά με πολλές ευχές. Σε όσους δεν αγωνίζονται δε λέω τίποτα, γιατί απλά είναι σα να μην υπάρχουν. Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια του αδικοχαμένου Αλέξη και ΝΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΤΟΥΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥΣ!
Είναι η πρώτη φορά που γράφω σ' αυτό το μπλογκ για κάτι κοινωνικό. Δε θα μου γίνει συνήθεια, αλλά το συγκεκριμένο θέμα οφείλω να το σχολιάσω κι εγώ και να πω τα δικά μου. Αναφέρομαι στη δολοφονία του 16χρονου από πυροβολισμό αστυνομικού. Πρώτον, η συμπεριφορά του παιδιού φαίνεται ότι δεν ήταν η αρμόζουσα, όμως σε καμία περίπτωση δε δικαιολογείται ο πυροβολισμός. Η ελληνικά αστυνομία πάει κατά διαόλου και δεν το λέω μόνο για το χθεσινοβραδινό γεγονός. Είναι και τα περσινά, για όσους τα θυμούνται. Τα βιντεάκια με τις μπούφλες. Πραγματικά ΑΙΣΧΟΣ. Απ' την άλλη, υπάρχουν και οι γνωστοί άγνωστοι που απλά θέλουν να καίνε και να προκαλούν την καταστροφή. Πέθανε ένα νέο παιδί, αλλά ποια είναι η ουσία του να κάνουν γυαλιά καρφιά δεκάδες μαγαζιά και να καίνε τόσα αμάξια? Οι μαγαζάτορες που βγάζουν με κόπο το ψωμί τους δε φταίνε σε τίποτα. Και σίγουρα, δεν έχουν καμία "εξουσία". Οι περισσότεροι απ' αυτούς, απλά δουλεύουν για να επιβιώσουν. Για τα αυτοκίνητα τι μπορούμε να πούμε? Τι φταίει κάποιος που απλά έβαλε το αυτοκίνητό του εκεί? Γιατί αυτός να πρέπει μετά να πάρει άλλο? Κι αν δεν έχει ασφάλεια πυρός, τότε τι θα κάνει? Το να βγούμε έξω όλοι με κουκούλες να σπάμε και να καίμε είναι πάρα πολύ εύκολο κι αυτό το ξέρουμε όλοι μας. Επίσης, το να καταστρέφουμε περιουσίες άλλων, ενώ η δική μας είναι ασφαλής, είναι κι αυτό πάααρα πολύ εύκολο. Αλλά επίσης, είναι εντελώς ανούσιο. Δεν έχει απολύτως κανένα νόημα. Όπως με πληροφόρησε ο φίλος μου ο Μανώλης, τέτοια γεγονότα είχαν να συμβούν στην Ελλάδα από το 1973. Από την εποχή της Χούντας δηλαδή. Κι όπως επίσης πολύ σωστά τόνισε, είναι αδιανόητο σε μια "δημοκρατική" κοινωνία να συμβαίνουν τέτοια πράγματα. Κι ας μην ξεχνάμε το πρόβλημα της ανεργίας. Τα καταστήματα που κάηκαν απασχολούσαν έναν μέτριο αριθμό εργαζομένων. Τώρα και αυτοί θα ψάχνουν σαν τρελοί δεξιά κι αριστερά να συντηρήσουν την οικογένειά τους, αλλά ακόμη και τον ίδιο τους τον εαυτό. Έχουμε γεμίσει με ΖΩΑ και το λέω γιατί πραγματικά το πιστεύω. Ζώα υπάρχουν παντού. Στην πολιτική, στον χώρο των τεχνών, στην τηλεόραση κι όπου αλλού σας πάει ο νους. Μέχρι και στην εκκλησία, που κάποτε ήταν "σωστή" και βοηθούσε. Πλέον, μέχρι κι εκεί αρκετοί κοιτούν το κέρδος και το συμφέρον. Αλλά μ' αυτούς δεν τολμούν να τα βάλουν. Προτιμούν το εύκολο, το γρήγορο, το ψευτομάγκικο. Ε όχι ρε παιδιά, δε γίνεται δουλειά έτσι. Όποιος τολμά κι όποιος μπορεί ας τα βάλει με όσους φταίνε. Και το θέμα δεν είναι μόνο η δολοφονία του παιδού. Είναι χίλια δυο πράγματα που γίνονται καθημερινά και τα καλύπτουν. Τα καλύπτουν με μοναδικό σκοπό να κερδίσουν χρόνο, γιατί όλα αποκαλύπτονται πλέον. Στο χέρι μας είναι να αλλάξουμε την κατάσταση κι ας ξεκινήσουμε απ' τον εαυτό μας. Να βάλουμε μυαλό και μετά η βελτίωση του κοινωνικού και βιοτικού επιπέδου θα ακολουθήσουν. Αυτό το θεωρώ δεδομένο. Εμπρός, λοιπόν, στον αγώνα...\ Το βίντεο είναι τραβηγμένο λίγο πριν τη δολοφονία, ακούγονται και πυροβολισμοί (ευχαριστώ το Μανώλη που το ανακάλυψε):
Καλημέρα/καλησπέρα σε όλους σας. Χθες μπήκα στο www.el.wikipedia.org και συνειδητοποίησα ότι κανένας δεν είχε γράψει για τον Στίβεν Τζέραρντ. Αυτό, φυσικά, το θεωρώ απαράδεκτο. Επομένως, έκανα ότι και ο Πήτερ Τζάκσον με τον "Άρχοντα των Δαχτυλιδιών". Ο σκηνοθέτης έλεγε όταν ήταν μικρός "Θα ήταν πολύ ωραίο να το σκηνοθετήσει κάποιος αυτό, αλλά ποιος θα το κάνει?"...Το ίδιο σκέφτηκα κι εγώ και γι' αυτό αποφάσισα να γράψω μόνος μου για τον Στίβεν. Και τελικά (θέλω να πιστεύω πως) τα κατάφερα. Οπότε, το γράφω κι εδώ πέρα, γιατί οι πληροφορίες αξίζουν.
Ο Στίβεν Τζέραρντ (Steven George Gerrard), γεννημένος 30 Μαΐου του 1980 στο Γουίστον του Μερσεϊσάιντ, είναι Άγγλος επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, που παίζει στη Λίβερπουλ και αγωνίζεται και με την εθνική ομάδα της Αγγλίας. Η θέση του είναι στο κέντρο, συνήθως ως αμυντικός μέσος, αν και έχει παίξει επίσης ως επιθετικός μέσος, δεξί μπακ, ως δεξί εξτρέμ αλλά και ως δεύτερος επιθετικός. Ο προπονητής του, Ράφα Μπενίτεθ, τον χρησιμοποιεί σε πολλές θέσεις, ανάλογα με τις περιστάσεις του αγώνα, γιατί όπως λέει "είναι πολυεργαλείο".
Ο Τζέραρντ έχει ξοδέψει όλη την επαγγελματική του ποδοσφαιρική καριέρα στη Λίβερπουλ και στο Άνφιλντ. Ο πρώτος του αγώνας ήταν το 1998, ενώ από την περίοδο 2000-2001 (τη χρονιά που η Λίβερπουλ κατέκτησε το κύπελλο ΟΥΕΦΑ), πήρε φανέλα βασικού σπίτι του και μέχρι σήμερα δεν την έχει αποχωριστεί. Το 2003 διαδέχτηκε τον Σάμι Χύπια ως αρχηγός της ομάδας. Έχει κερδίσει 2 κύπελλα Αγγλίας, 2 Λιγκ Καπ, ένα κύπελλο ΟΥΕΦΑ, ένα Τσάμπιονς Λιγκ, καθώς και 2 ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ.
Ο Τζέραρντ έκανε το ντεμπούτο του με την εθνική ομάδα το 2000, ενώ έχει αγωνιστεί στην τελική φάση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος (Euro) 2000 και 2004, ενώ έχει αγωνιστεί και στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 2006 στη Γερμανία, όπου ήταν και πρώτος σκόρερ της Αγγλίας.
Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΚΑΡΙΕΡΑΣ ΤΟΥ:
Ο Τζέραρντ ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στους Γουίστον Τζούνιορς (Whiston Juniors), όπου σκάουτερς της Λίβερπουλ τον είδαν για πρώτη φορά. Πήγε στην ακαδημία της Λίβερπουλ όταν ήταν 9 ετών. Στα 14 δοκιμάστηκε σε αρκετές ομάδες, μεταξύ των οποίων και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ο ίδιος δήλωσε στην αυτοβιογραφία του το 2006 ότι αυτό έγινε "για να πιέσουν τη Λίβερπουλ να του δώσει συμβόλαιο" (όχι επαγγελματικό). Το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο το υπέγραψε στις 5 Νοεμβρίου του 1997.
ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ: Ο Τζέραρντ έκανε το ντεμπούτο το με την πρώτη ομάδα στις 29 Νοεμβρίου 1998 (πρόσφατα συμπλήρωσε 10 χρόνια παρουσίας στην ομάδα). Πέρασε στον αγώνα ως αλλαγή. Ο πρώτος του ευρωπαϊκός αγώνας ήταν σε αγώνα του κυπελλου ΟΥΕΦΑ εναντίον της Θέλτα. Συνολικά αγωνίστηκε σε 13 αγώνες, ως αλλαγή του τραυματισμένου τότε Τζέιμι Ρεντναπ.
Στην περίοδο 1999-2000 ήταν παρτενέρ του Ρεντναπ στο κέντρο. Στον αγώνα με την Έβερτον ξεκίνησε ως αλλαγή και στη διάρκεια τού αγώνα αντικατέστηκε τον Ρόμπι Φάουλερ. Όμως, λίγο αργότερα, πήρε την πρώτη κόκκινη κάρτα της καριέρας του για ένα σκληρό φάουλ πάνω στον Κέβιν Κάμπελ. Στην ίδια σεζόν, ο Τζέραρντ σκόραρε το πρώτο του γκολ εναντίον της Σέφιλντ Γουενσντέι (Sheffield Wednesday), στη νίκη της Λίβερπουλ με 4-1. Αργότερα, ξεκίνησε να υποφέρει από πόνους στην πλάτη και η διάγνωση είπε ότι ήταν αποτέλεσμα ταχύτερης απ' το κανονικό ανάπτυξης και ταυτόχρονα κόπωσης. Για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα, χρειάστηκαν 4 ξεχωριστές επεμβάσεις.
Στην περίοδο 2000-2001, ο Τζέραρντ αγωνίστηκε ως βασικός σε 50 αγώνες και μάλιστα, σε ηλικία μόλις 20 ετών. Σκόραρε 10 φορές και κέρδισε με τη Λίβερπουλ το Λιγκ Καπ εκείνης της περιόδου, το κύπελλο Αγγλίας, αλλά και το κύπελλο ΟΥΕΦΑ στον αλησμόνητο τελικό με την Ντεπορτίβο Αλαβές, στον οποίο και σκόραρε. Τον Οκτώβριο του 2003, πήρε το περιβραχιόνιο του αρχηγού από τον Σάμι Χύπια. Αυτό έγινε, διότι ο τότε προπονητής της ομάδας Ζεράρ Ουγιέ είχε διακρίνει στον Τζέραρντ σημάδια ενός γνήσιου και μεγάλου ηγέτη, απλά χρειαζόταν να ωριμάσει λίγο περισσότερο. Παράλληλα, ο Στίβεν υπέγραψε νέο τετραετές συμβόλαιο, με το οποίο οι εβδομαδιαίες αμοιβές του θα ήταν της τάξεως των 60.000 λιρών.
Μετά τη σεζόν 2003-2004, ο Ουγιέ παραιτήθηκε καθώς η ομάδα δεν κέρδισε εκείνη την περίοδο κάποιο τρόπαιο. Ο Τζέραντ είχε αρχίσει να διαπραγματεύεται για πιθανή μετακίνηση στην Τσέλσι. Όπως είχε δηλώσει ο ίδιος, δεν ήταν ικανοποιημένος και χαρούμενος με την πρόοδο της ομάδας κι επίσης, για πρώτη φορά στην καριέρα του σκέφτηκε να κάνει το βήμα παραπάνω και να μετακομίσει στο Στάμφορντ Μπριτζ. Στο τέλος όμως, η καρδιά του γνήσιου ηγέτη της Λίβερπουλ μίλησε. Κι έτσι, ο Τζέραρντ απέρριψε πρόταση 20 εκατομμυρίων λιρών για να παραμείνει στο Άνφιλντ και να βοηθήσει την ομάδα του να κερδίσει τρόπαια, κάτω από την επίβλεψη του νέου προπονητή, Ράφα Μπενίτεθ.
Τον Σεπτέμβριο του 2004, ο Τζέραντ τραυματίστηκε στον αγώνα πρωταθλήματος εναντίον της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κι αυτό τον κράτησε μακριά από τα γήπεδα μέχρι το τέλος Νοεμβρίου. Η επιστροφή του σημαδεύτηκε μ' ένα από τα πιο όμορφα και συνάμα σημαντικά, γκολ της καριέρας του. Το πέτυχε λίγο πριν το τέλος του αγώνα με τον Ολυμπιακό στο Άνφιλντ. Η Λίβερπουλ χρειάζονταν προβάδισμα με 2 γκολ διαφορά και το σκορ ήταν 2-1 υπέρ της. Τότε, η μπάλα του στρώθηκε κι ο Τζέραρντ έριξε έναν δεξί κεραυνό που καρφώθηκε στην αριστερή γωνία του Νικοπολίδη. Το γκολ αυτό το πανηγύρισε δεόντως, όπως και περίπου 46.000 οπαδοί της Λίβερπουλ μέσα στο γήπεδο, αλλά κι εκατοντάδες εκατομμυρια έξω απ' αυτό. Ο Τζέραρντ, τότε, ίσως έδειξε για πρώτη φορά την ηγετική του πλευρά, τη μοναδική ηγετική του φυσιογνωμία. Ο ίδιος αργότερα δήλωσε ότι είναι ίσως το καλύτερο και πιο σημαντικό τέρμα της καριέρας του μέχρι σήμερα, σε ερώτηση για να δικαιολογήσει τον πανηγυρισμό του. Παρ' όλ' αυτά, στον τελικό του Λιγκ Καπ στις 27 Φεβρουαρίου του 2005, ο Τζέραρντ πέτυχε αυτογκόλ, το οποίο εν τέλει κρίθηκε καταλυτικό για την ήττα με 3-2 από την Τσέλσι. Η μεγαλύτερη στιγμή εκείνης της χρονιάς, αλλά και της καριέρας του, είναι αναμφίβολα ο τελικός του Τσάμπιονς Λιγκ με τη Μίλαν στην Κωνσταντινούπολη, στις 25 Μαΐου 2005. Στο πρώτο ημίχρονο οι Μιλανέζοι κυριάρχησαν και οι παίχτες οδηγήθηκαν στα αποδυτήρια όσο το σκορ ήταν 3-0. Στο δεύτερο ημίχρονο, όμως, το σκηνικό άλλαξε ριζικά. Την αρχή έκανε ο Στίβεν, μιας και στο 54' μετά από γλυκιά σέντρα του Ρίισε, έκανε την κεφαλιά και μείωσε το σκορ σε 3-1. Μετά από 4 λεπτά, ο Σμίτσερ έκανε το 3-2. Και στο 60', ο Τζέραρντ κέρδισε το πέναλτυ από τον Γκατούζο, το οποίο μετέτρεψε σε γκολ ο Αλόνσο με δεύτερη προσπάθεια. Στην παράταση, ο Μπενίτεθ έβαλε τον Τζέραρντ λίμπερο αλλά και δεξί μπακ κι αυτός απέδειξε γιατί θεωρείται τόσο μεγαλος ποδοσφαιριστής. Δεν του ξέφυγε τίποτα κι έτσι ο αγώνας οδηγήθηκε στα πέναλτυ. Δε χρειάστηκε να εκτελέσει πέναλτυ και αυτός για να κατακτήσει η Λίβερπουλ το τρόπαιο, όμως ήταν επιλεγμένος για το πέμπτο πέναλτυ της ομάδας του. Αυτό σε περίπτωση που χρειαζόταν να εκτελέσει. Ο Τζέραρντ δήλωσε ότι παρά το τεράστιο άγχος που είχε, θα σκόραρε στο πέναλτυ. Αναδείχτηκε, όπως ήταν φυσικό εξάλλου, πολυτιμότερος παίχτης του αγώνα και στη συνέχεια ως ο καλύτερος παίχτης της χρονιάς από την ΟΥΕΦΑ.
Λίγο καιρό μετά τον τελικό, ο Τζέραρντ είπε "μα πώς μπορώ να φύγω από το σύλλογο μετά από μια βραδιά σαν κι αυτή?". Στις 5 Ιουλίου 2005, η Λίβερπουλ αρνήθηκε ακόμη μια μεγάλη προσφορά από την Τσέλσι. Πιο συγκεκριμένα, ο Τζέραρντ αρνήθηκε προσφορά που προέβλεπε να παίρνει κάθε εβδομάδα 100.000 λίρες. Ο Ρικ Πάρυ, όμως, δεν είχε πληροφορηθεί σωστά και δήλωσε "Πρέπει να συνεχίσουμε τη δουλειά. Κάναμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε, αλλά μοιάζει ότι θέλει πολύ να πάει εκεί και μοιάζει πλέον οριστικό". Την αμέσως επόμενη μέρα, ο Τζέραρντ υπέγραψε νέο τετραετές συμβόλαιο με το σύλλογο κι ο Πάρυ έριξε το φταίξιμο για τη λάθος συνεννόηση στην έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ των δύο πλευρών.
Ο Τζέραρντ σκόραρε 23 γκολ την περίοδο 2005-2006 σε 53 εμφανίσεις. Πήρε το βραβείο του παίχτη της χρονιάς, ένα βραβείο που δίνουν οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές σ' αυτόν που κρίνουν καλύτερο. Αξίζει να σημειωθεί ότι έγινε ο πρώτος παίχτης της Λίβερπουλ που κέρδισε αυτό το βραβείο, μετά τον Τζον Μπαρνς το 1988. Στον τελικό του Λιγκ Καπ με τη Γουέστ Χαμ σκόραρε 2 φορές. Το ένα από τα γκολ του έστειλε τον αγώνα στην παράταση και αφού τέλειωσε κι αυτή ισόπαλη, ο αγώνας οδηγήθηκε στη διαδικασία των πέναλτυ. Με λίγα λόγια, η Λίβερπουλ κέρδισε δεύτερο συνεχόμενο μεγάλο τρόπαιό στα πέναλτυ. Αυτά τα γκολ τον έκαναν τον μόνο παίχτη που σκόραρε και στους 4 μεγάλους τελικούς που μπορεί να συμμετέχει κάποιος Βρετανός ποδοσφαιριστής. Την περίοδο 2006-2007, στους ημιτελικούς με την Τσέλσι στο Τσάμπιονς Λιγκ, έδωσε μια ασίστ και σκόραρε ένα πέναλτυ με αποτέλεσμα η Λίβερπουλ να περάσει στον δεύτερό ευρωπαϊκό τελικό της μέσα σε 3 μόλις χρόνια. Αντίπαλος και πάλι ήταν η Μίλαν. Η Λίβερπουλ αυτή τη φορά, όμως, υποκλίθηκε στην τεράστια Μίλαν και στην κλάση του Βραζιλιάνου σούπερ σταρ Κακά κι έχασε με 2-1. Όμως, η παρουσία στον τελικό δεν παύει ν' αποτελεί μια πραγματικά μεγάλη διάκριση. Αξιοσημείωτο το γεγονός ότι αυτή η πραγματική γιορτή του ποδοσφαίρου έγινε στην Αθήνα και ο τελικός πραγματοποιήθηκε στο Ο.Α.Κ.Α.
Τον Αύγουστο του 2007 τραυματίστηκε στον προκριματικό για το Τσάμπιονς Λιγκ με την Τουλούζ. Όμως, επέστρεψε 4 μέρες αργότερα για να αγωνιστεί σε όλον τον αγώνα με την Τσέλσι, που έληξε 1-1. Η 400η συμμετοχή του σε επίσημο αγώνα της Λίβερπουλ έγινε σε αγώνα πρωταθλήματος με την Άρσεναλ, στον οποίο ο Στίβεν σκόραρε κι ένα πανέμορφο γκολ. Το μήνα Νοέμβριο σκόραρε σε όλους τους αγώνες (διαφόρων διοργανώσεων) που αγωνίστηκε εκτός από έναν. Μετά το γκολ του με τη Μαρσέιγ, έγινε ο πρώτος παίχτης μετά τον Τζον Αλντράιτζ που σκόραρε σε 7 συνεχόμενους αγώνες της Λίβερπουλ σε όλες τις διοργανώσεις.
Στις 13 Απριλίου του 2008 έπαιξε για 300η φορά στο αγγλικό πρωτάθλημα εναντίον της Μπλάκμπερν. Σκόραρε το πρώτο γκολ και τέλειωσε τη σεζόν με 22 γκολ. Ήταν και πάλι υποψήφιος για το βραβείο που δίνουν οι ποδοσφαιριστές στον καλύτερο, αυτή τη φορά μαζί με τον συμπαίχτη του Φερνάντο Τόρρες. Μπήκε στον κορυφαία ενδεκάδα για πέμπτη συνεχόμενη φορά και για έκτη φορά στην καριέρα του.
Το φθινόπωρο του 2008, πέτυχε το 100ο του γκολ με την Αϊνχόφεν στο Άνφιλντ, για αγώνα του Τσάμπιονς Λιγκ, στη νίκη της Λίβερπουλ με σκορ 3-1.
ΕΘΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ:
Ο Τζέραρντ έπαιξε για πρώτη φορά με το εθνόσημο στις 30 Μαΐου του 200 με αντίπαλο την Ουκρανία. Αργότερα, ήταν στην ομάδα για το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα και αγωνίστηκε μόλις σε έναν αγώνα. Σ' αυτόν με τη Γερμανία, στη νίκη της Αγγλίας με 1-0. Στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα το 2004, ήταν βασικός και σκόραρε μία φορά μέχρι να αποκλειστεί η Αγγλία από την Πορτογαλία στη φάση των προημιτελικών. Το 2006 στο παγκόσμιο κύπελλο, πέτυχε 2 γκολ στους ομίλους. Στα προημιτελικά η Αγγλία αντιμετπωίσε ξανά την Πορτογαλία και το πέναλτυ που εκτέλεσε ήταν ένα απ' τα τρία των Άγγλων που απέκρουσε ο Ρικάρντο. Επομένως, η Αγγλία αποκλείστηκε γι' ακόμη μια φορά από μεγάλη διοργάνωση σχετικά νωρίς. Το πρώτο του γκολ με την εθνική Αγγλίας το πέτυχε τον Σεπτέμβριο του 2001 στο Μόναχο, στη νίκη της Αγγλίας επί της Γερμανίας με 5-1 για τα προκριματικά του παγκοσμίου κυπέλλου του 2002. Θα ήταν στην αποστολή, όμως αναγκάστηκε να μη συμμετάσχει λόγω τραυματισμών.
Ο Στιβ Μακ Κλάρεν τον έκανε αναπληρωματικό αρχηγό μετά τον Τέρρυ, όμως μετά την αποτυχία της ομάδας να περάσει στην τελική φάση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος 2008, αντικαταστάθηκε από τον Ρίο Φέρντιναντ. Μετά την πρόσληψη του Φάμπιο Καπέλλο, ο Τζέραρντ έγινε και πάλι αρχηγός, αυτή τη φορά όχι αναπληρωματικός. Αρχηγός ορίστηκε και ο Τζον Τέρρυ της Τσέλσι. Στις 20 Αυγούστου 2008, ο Τζέραρντ έγινε ο παίχτης της Λίβερπουλ με τις περισσότερες συμμετοχές στην εθνική Αγγλίας. Αυτή ήταν η 68η συμμετοχή του με το εθνόσημο.
ΓΕΝΙΚΑ:
Ο Τζέραρντ παντρεύτηκε με τη δημοσιογράφο μόδας Άλεξ Κούραν στις 16 Ιουνίου 2007. Την ίδια μέρα έγιναν και οι γάμοι των Γκάρυ Νέβιλ και Μάικλ Κάρικ.
Μέχρι σήμερα, μετρά με τη Λίβερπουλ 460 συμμετοχές και 105 γκολ. Με την εθνική ομάδα, έχει πετύχει 14 γκολ σε 70 αγώνες.
ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ:
Με τη Λίβερπουλ:
FA Cup: 2000-01, 2005-06
League Cup: 2000-01, 2002-03
FA Community Shield: 2001-02, 2006-07
UEFA Champions League: 2004-05
UEFA Cup: 2000-01
UEFA Super Cup: 2001-02, 2005-06
UEFA Champions League Δεύτερη Θέση: 2006-2007
Προσωπικές:
PFA Νέος παίχτης της χρονιάς: 2000-01
PFA Παίχτης της χρονιάς (επιλεγμένος από τους οπαδούς): 2000-01
UEFA Καλύτερος ποδοσφαιριστής σε σύλλογο: 2004-05
UEFA Champions League Παίχτης του αγώνα σε τελικό: 2004-05
FIFA Club World Championship Ασημένια Μπάλα: 2005
Χρυσή Μπάλα: 3ος 2005
PFA Καλύτερος ποδοσφαιστής (επιλεγμένος από συναδέφλους του): 2005-06
FA Premier League παίχτης του μήνα: Μάρτιος 2001, Μάρτιος 2003, Δεκέμβριος 2004, Απρίλιος 2006
FA Cup Παίχτης του αγώνα σε τελικό: 2005-06
FIFPro World XI: 2006-07, 2007-08
UEFA Ενδεκάδα της χρονιάς: 2004-05, 2005-06, 2006-07
PFA Ενδεκάδα της χρονιάς: 2000-01, 2003-04, 2004-05, 2005-06, 2006-07, 2007-08
Ο Στίβεν Τζέραρντ θεωρείται από πολλούς ως ο πιο ολοκληρωμένος ποδοσφαιριστής στον κόσμο και σε σχετική ψηφοφορία ήρθε πρώτος.
BY DON VITO CORLEONE [Είπα κι εγώ μια φορά να ψωνιστώ...]
Δημιοσιεύματα αναφέρουν για πιθανότατη μεταγραφή του Αγκουέρο από την Ατλέτικο Μαδρίτης στην Μπαρτσελόνα. Το ποσό που φαίνεται να έχουν συμφωνήσει οι δύο πλευρές, ΠΡΟΦΟΡΙΚΑ πάντα, είναι κοντά στα 55.000.000, δηλαδή 5 εκατομμύρια κάτω από τη ρήτρα του παίχτη. Ο Αγκουέρο είναι πάρα πολύ καλός παίχτης και μόνο να φανταζόμαστε μπορούμε το τι θα κάνει μαζί με τον Λιονέλ Μέσσι, σε περίπτωση που τελικά καταλήξει στην Μπάρτσα. Τότε πραγματικά, μάλλον δε θα υπάρχει αντίπαλος γι' αυτή την ομάδα. Εξαιρούνται πάντα ιταλικές (βλ. Μίλαν λόγω άμυνας και λόγω Κακά) και αγγλικές (το μέταλλο νικητή της Λίβερπουλ και ιδιαίτερα του Τζέραρντ). Αλλά και πάλι, δύσκολα θα μπορέσει κάποια ομάδα να σταματήσει την επέλαση της Μπάρτσα. Στο παρακάτω βίντεο διαφωνώ στο ότι είναι ο νέος πραγματικός Μαραντόνα. Πρώτον, Μαραντόνα μόνο ένας. Και δεύτερον, αν ήταν κάποτε να βάλουμε δίπλα στον Ντιέγκο κάποιον άλλον Αργεντίνο, τότε αυτός θα 'ταν ο Μέσσι. Μέχρι σήμερα μόνο αυτός. Δείτε μερικά πράγματα από τον πολύ μικρό ακόμα Σέρχιο Αγκουέρο:
Ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να κερδίσει τη Μέταλιστ στην Ουκρανία κι επομένως, δε σφράγισε την πρόκριση στους "32" του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Πλέον, ο Ολυμπιακός πρέπει να ΜΗ χάσει από τη Χέρτα, στον αγώνα της 18ης Δεκεμβρίου στο Καραϊσκάκη. Η έδρα του Ολυμπιακού, ως γνωστόν, είναι από τις πιο δύσκολες στον κόσμο και θέλω να πιστεύω ότι με τη Χέρτα δε θα αντιμετωπίσει ιδιαίτερα προβλήματα. Στην Ουκρανία, η ομάδα ήταν μέτρια και δεν κυνήγησε το διπλό. Προτίμησε ένα πιο συντηρητικό παιχνίδι, αν και ο κάκιστος αγωνιστικός χώρος και το κρύο στο πρώτο ημίχρονο δημιούργησαν προβλήματα. Αυτό φάνηκε κυρίως σε ορισμένες τούμπες/σαβούρες/γλίστρες του Παπαδόπουλου. Ο Ντιόγκο λίγο μετά την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου σπατάλησε μοναδική ευκαιρία κι έτσι το 0-0 παρέμεινε. Αυτό μέχρι το 88', που μ' ένα αυτογκόλ βγαλμένο από το παρελθόν, ο Ολυμπιακός βρέθηκε πίσω στο σκορ και φυσικά δεν μπόρεσε να αντιδράσει μέχρι το τέλος του αγώνα. Η πρόκριση σε καμία περίπτωση δεν έχει χαθεί και μάλιστα, ίσως επισφραγιστεί και με μια μεγαλειώδη εμφάνιση, όπως αυτή με το 3-0 επί της Βέρντερ στις 11 Δεκεμβρίου 2007.
Ο Ρονάλντο τελικά πήρε το βραβείο της Χρυσής Μπάλας, αν και κατά τη γνώμη μου κάπως λανθασμένα. Έκανε αρκετά καλή χρονιά, σκόραρε 42 φορές σε 49 εμφανίσεις και βοήθησε την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να κατακτήσει το πρωτάθλημα στην Αγγλία, αλλά και το Τσάμπιονς Λιγκ. Παρ' όλ' αυτά, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ορισμένα πράγματα, σχετικά με το συγκεκριμένο βραβείο. Παίχτες όπως ο Ραούλ, ο Ντελ Πιέρο αλλά και ο Τζέραρντ (το 2005 - θα πούμε γι' αυτό παρακάτω), δεν έχουν κατακτήσει το βραβείο αυτό. Όπως έχει πει κι ο Μιγιάτοβιτς, ο Ραούλ και ο Ντελ Πιέρο θα έπρεπε να είναι οι νικητές της Χρυσής Μπάλας, γιατί αυτοί είναι το ίδιο το ποδόσφαιρο. Και εννοείται ότι έχει δίκιο. Δε γίνεται ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του Τσάμπιονς Λιγκ και δεύτερος στα ευρωπαϊκά κύπελλα (με 1 γκολ διαφορά μπροστά ο Ιντζάγκι) να μην έχει αυτόν τον προσωπικό τίτλο, αλλά δε γίνεται κι ο αρχηγός, πρώτος σκόρερ και πρώτος σε συμμετοχές παίχτης μιας τόσο μεγάλης ομάδας, όπως η Γιουβέντους να μην έχει ούτε αυτός το βραβείο. Το 2005, όλοι ξέρουμε ότι ο Ροναλντίνιο έκανε πάρα πολύ καλή χρονιά και μάλλον ήταν αυτή την περίοδο ο καλύτερος παίχτης στον κόσμο. Όμως, ευρωπαϊκό τρόπαιο δεν κατέκτησε. Ο Τζέραρντ από την άλλη, πήρε με τη Λίβερπουλ το Τσάμπιονς Λιγκ και έκανε αρκετά καλή χρονιά. Όμως, η Χρυσή Μπάλα, πήγε στον Ρόνι. Μα δυο λεπτάκια. Γιατί να μην πάρει ο Τζέραρντ τη Χρυσή Μπάλα κι ο Ροναλντίνιο το βραβείο FIFA World Player? Κατά τη γνώμη μου, αυτό θα ήταν το σωστό και δίκαιο. Κι ας μην ξεχνάμε ότι το 2006 η Μπαρτσελόνα πήρε το Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά η Χρυσή Μπάλα κατέληξε στον...Φάμπιο Καναβάρο! ΕΛΕΗΣΤΕ ΒΛΑΚΕΣ! Δε γίνεται να οριστούν βραβεία και να μην περιλαμβάνονται στους νικητές τέτοιοι παίχτες, και μιλώ κυρίως για Ραούλ και Ντελ Πιέρο!! Τι άλλο πρέπει να κάνουν αυτοί οι παίχτες για να κερδίσουν το βραβείο? Δε γίνεται να παίρνουν και κάθε χρόνο τρόπαια. Εντάξει στην τελική, μιας και είναι και οι δύο αρχηγοί (αλλά και ο Τζέραρντ), έχουν κουραστεί κι έχουν πιαστεί τα χέρια τους να σηκώνουν τρόπαια. Αξιοσημείωτο το γεγονός, πως ο Μέσσι μπήκε στην 3αδα για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά. Λογικά, η επόμενη μπαλίτσα (βλ. Αλέφαντο) είναι δική του. Ολόδική του. Εντάξει, ακόμα κι αν ο Ολυμπιακός πάρει το ΟΥΕΦΑ (δε γελάμε ακόμα...), δύσκολα θα πάρει Χρυσή Μπάλα ο ... Πάντος (εδώ ναι γελάμε!). Στο φετινό ΟΥΕΦΑ, μιας και το ανέφερα, εγώ προσωπικά θα ήθελα να πάει αρκετά ψηλά η Σταντάρ Λιέγης. Από αυτά που είδα στον τρίτο προκριματικό γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ, λέω πως είναι μια αρκετά ωραία ομάδα που αποδίδει καλό ποδόσφαιρο κι έχει πολύ καλό επιθετικό. Μακάρι να πάει ψηλά. Αλλά για να κλείσω και κανονικά την ανάρτηση, επαναλαμβάνω. ΔΕΝ ΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΒΡΑΒΕΙΑ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΝΙΚΗΤΕΣ ΡΑΟΥΛ ΚΑΙ ΝΤΕΛ ΠΙΕΡΟ! Κι όταν ο Ρονάλντο αποκτήσει στο ΠΡΟ την ικανότητα του Ραούλ στο σκοράρισμα και την τεχνική του Άλεξ, τότε ελάτε πορωμένοι γκλόρηδες γκλόρηδες να τα πούμε! ΚΙ ΑΝΤΕ ΓΕΙΑΑΑ!
Και ορίστε οι δύο λόγοι για τους οποίους ο Κριστιάνο πήρε τη Χρυσή Μπάλα. 1) Πολλά γκολ, θεαματικός τρόπος παιχνιδιού και τρόπαια: α) Γκολ και θέαμα από τον Πορτογάλο:
β) Να τα 42 τού Ζελεδάκια (Το Ζ από το "Ζελεδάκια" ανήκει στους πραγματικούς R):
2) Οι καλύτερες βουτιές σ' όλη την Ευρώπη. Αγία Τριάδα: Φελπς, Καραγκούνης, Ρονάλντο:
Η παρακάτω εικόνα επεξεργάστηκε από μένα και πλέον κατέχω τα πνευματικά δικαιώματα. Και σαν καλός άνθρωπος, σας λέω: ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ Η ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΡΟΒΟΛΗ, Η ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ, Η ΕΓΓΡΑΦΗ ΚΙ ΟΛΑ Τ' ΑΛΛΑ ΜΠΛΑ ΜΠΛΑ ΜΠΛΑ ΠΟΥΡΟΥΠΟΥΠΟΥ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΤΑΛΕΝΤΟ ΑΠΟΨΕ ΦΑΚΤΟΡ ΝΙΚΟ ΜΟΥΡΑΤΙΔΗ ΤΡΑ ΛΑ ΞΕΡΩ 'ΓΩ ΤΟ 'ΝΑ Τ' ΑΛΛΟ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΛΑ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ.
Ο Ολυμπιακός κλήθηκε να παίξει με τον Πανιώνιο και ήταν αρκετά άνετος. Μετά την ισοπαλία του ΠΑΟ με τον Αστέρα, ήρθε και η ισοπαλία της ΑΕΚ με το Λεβαδειακό με 0-0. Αυτό με λίγα λόγια, σήμαινε ότι με νίκη της ομάδας του Πειραιά απέναντι στους Νεοσμυρνιώτες, ο Ολυμπιακός θα ξέφευγε +9 από τον Παναθηναϊκό και +12 από την ΑΕΚ. Και η νίκη όχι μόνο ήρθε, αλλά περιείχε και πολλά γκολ, πολύ καλή μπάλα και γενικά, έφερε αρκετή ικανοποίηση στις τάξεις του επί μονίμου βάσεως πρωταθλητή Ελλάδος. Ο Ολυμπιακός προηγήθηκε με τον Μπελούτσι και ο Ντιόγκο διπλασίασε τα τέρματα της ομάδας του. Στη συνέχεια ανέλαβε δράση ο Μήτρογλου (χαχα) και με 2 δικά του γκολ το σκορ πήγε στο 4-0. Ο Πανιώνιος μείωσε σε 4-1 με ένα πανέμορφο γκολ του Γουνδουλάκη, που κρέμασε από πλάγια θέση τον Νικοπολίδη. Σαν τα πλασέ που έκανε πιο παλιά ο Ανρί. Ο Νικοπολίδης πριν δεχτεί το γκολ αυτό, είχε συμπληρώσει 541 λεπτά χωρίς να δεχτεί γκολ εντός έδρας. Μεγάλη επίδοση! Το πρωτάθλημα, αν συνεχιστεί έτσι, δε θα είναι μια απλή επικράτηση του Ολυμπιακού έναντι όλων των υπολοίπων. Θα είναι σφαγή, θα είναι ολική υποταγή στον Ολυμπιακό. Και πλέον, με τον Μπελούτσι σε μεγάλα κέφια και σε αρκετά καλή φόρμα, τον Ντιόγκο να σκοράρει χωρίς σταματημό και τους Γκαλέτι, Νικοπολίδη και τους περισσότερους αμυντικούς και μέσους να παίζουν εξαιρετικά, το φετινό πρωτάθλημα δύσκολα θα χαθεί. Αν η κατάσταση συνεχιστεί έτσι μέχρι τις αρχές Ιανουαρίου, το μόνο που θα μένει να μάθουμε θα είναι η διαφορά στο βαθμολογικό πίνακα...
Ακολουθούν μερικές φάσεις και όλα τα γκολ του αγώνα του Ολυμπιακού με τον Πανιώνιο:
Μεγάλα αποτελέσματα αυτό το Σαββατοκύριακο όσον αφορά τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, και πιο συγκεκριμένα το αγγλικό, το ισπανικό και το ιταλικό. Ξεκινάμε από την Ιταλία. Η Γιούβέντους συνέτριψε με 4-0 τη Ρετζίνα, ενώ Ίντερ και Ρόμα συνέχισαν με νίκες το πρωτάθλημα. Η Μίλαν, όμως, δεν κατάφερε να πάρει ούτε το βαθμό της ισοπαλίας εκτός έδρας κόντρα στην Παλέρμο και η ομάδα της Σικελίας υποχρέωσε τους 17 φορές πρωταθλητές Ιταλίας και 7 φορές πρωταθλητές Ευρώπης σε οδυνηρή ήττα με 3-1. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Ροναλντίνιο έχασε πέναλτυ όσο το σκορ ήταν 0-0, όμως στο 82ο λεπτό εκτέλεσε πάλι πέναλτυ κι αυτή τη φορά δεν αστόχησε. Τελευταία ο Ροναλντίνιο έχει αρχίσει και σκοράρει και οι Μιλανέζοι ελπίζουν να ξαναδούν δείγματα του ταλέντου του, της ευφυϊας του και της απαράμιλλης τεχνικής του, που όμοιά του δύσκολα συναντά κανείς. Τα τελευταία χρόνια κυρίως ο Ζιντάν και ο Κακά παρουσίασαν ανάλογα δείγματα. Ο Κακά, βέβαια, συνεχίζει το ποδόσφαιρο και περιμένουνε πολλές ποδιές, κάποιες ντρίμπλες, λίγα ανοίγματα και γκολ αν θέλει (εναλλακτικό σποτάκι για τον Ελευθεράτο)!
Πάμε τώρα στην Ισπανία. Εκεί τα πράγματα κυμαίνονται σε ανάλογα επίπεδα με το ελληνικό πρωτάθλημα. Η Μπαρτσελόνα έχει ξεφύγει μπροστά, αποδίδει ανά διαστήματα εξωπραγματικό ποδόσφαιρο, παίρνει το αποτέλεσμα και σκοράρει ακατάπαυστα. 0-3 τη Σεβίλλη με τα χέρια στις τσέπες. Το σκορ άνοιξε ο Ετό και τα άλλα 2 τα έβαλε ο Μέσσι (τι περίεργο που σκόραραν αυτοί...). Η Ρεάλ έχασε από τη Χετάφε με 3-1, πραγματοποιώντας ακόμα μια ντροπιαστική εμφάνιση και δείχνοντας ότι το μεγαλείο των παλαιότερων ετών ανήκει πλέον στο μακρινό παρελθόν.
Και τέλος, όσον αφορά την Αγγλία, κι εκεί έγιναν αρκετά σημαντικά παιχνίδια για τη συνέχεια. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ απέσπασε τους 3 βαθμούς της νίκης από τη Σίτυ, η οποία όμως ήταν καλύτερη στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα. Το γκολ πέτυχε ο Γουέιν Ρούνεϋ στο 42' προ κενής εστίας, καθώς ο τερματοφύλακας ήταν κάτω μετά την απόκρουση στο σουτ του Κάρικ. Η Σίτυ ήταν καλή σε άμυνα, σε κυκλοφορία και σε στήσιμο, όμως ευκαιρίες δε δημιούργησε, με εξαίρεση μία στο τέλος. Την μπάλα έδιωξαν από κοινού Εβρά και Φαν Ντερ Σαρ σχεδόν πάνω στη γραμμή. Στη συνέχεια της φάσης, ο Ρούνεϋ πήγε να κρεμάσει από θέση λίγο μπροστά από το κέντρο τον τερματοφύλακα της Σίτυ που είχε πάει στην επίθεση μήπως και σκοράρει η ομάδα του, αλλά τελικά κατάφερε να διώξει την μπάλα λίγο πριν τη γραμμή. Αξιοσημείωτο σ' αυτόν τον αγώνα, η αποβολή του Ρονάλντο. Ο Πορτογάλος επέλεξε να παίξει βόλεϋ και μάλιστα με τα δύο χέρια. Διαμαρτυρήθηκε κιόλας. Για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, είπε στους δημοσιογράφους το περίφημο -πλέον- "I heard a beep", ότι δηλαδή άκουσε ένα σφύριγμα, με λίγα λόγια ότι άκουσε τον διαιτητή να σφυρίζει (να σφυράει όπως θα 'λεγε ο Αλέφαντος). Αποβολή στο 68', όμως η Σίτυ δεν μπόρεσε να το εκμεταλλευτεί. Η παράδοση ήταν με τη Σίτυ και μάλιστα φέτος κέρδισε άνετα την Άρσεναλ, ηττήθηκε σχετικά δύσκολα από την Τσέλσι και πολύ δύσκολα από τη Λίβερπουλ και σήμερα δύσκολα από τη Γιουνάιτεντ. Καλά παίζει, αλλά δεν μπορεί ούτε να σκοράρει αρκετά ούτε να πάρει το αποτέλεσμα. Μέτρια βλέπω να παραμένει, παρά τα δισεκατομμύρια των νέων ιδιοκτητών της. Και πάμε στο ντέρμπυ της Πρέμιερ Λιγκ, στο ντέρμπυ του Λονδίνου (δημιουργήθηκε από τότε που η Τσέλσι άρχισε να ανεβαίνει - μ.Α. μετά Αμπράμοβιτς δηλαδή). Στο Στάμφορντ Μπριτζ, η Άρσεναλ κατάφερε να πάρει τη νίκη με 1-2, χάρη σε δύο γκολ του Φαν Πέρσι. Έτσι, αν η Λίβερπουλ, που αγωνίζεται την πρώτη του Δεκέμβρη εντός έδρας με τη Γουέστ Χαμ, καταφέρει να πάρει τη νίκη θα είναι στο +3 από Τσέλσι και στο +8 από την τρίτη Γιουνάιτεντ. Έστω και η ισοπαλία θα την φέρει στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα της Αγγλίας. Θα είναι πρώτη μετά από λίγο καιρό, από τότε που κι αυτή πήρε το διπλό στο Στάμφορντ Μπριτζ με 0-1. Καλή συνέχεια στα πρωταθλήματα!
Ο Παναθηναϊκός χθες απέδειξε πόσο μεγάλη ομάδα είναι. Κατάφερε και πήρε το φοβερό 1-1 από τον Αστέρα Τρίπολης στο ΟΑΚΑ. Κι είναι όντως φοβερό. Γιατί αν έχανε, θα βρίσκονταν 10 βαθμούς πίσω, σε περίπτωση που ο Ολυμπιακός κερδίσει το απόγευμα τον Πανιώνιο. Μετά τη νίκη επί της Ίντερ στο Μιλάνο, μετά τον κλεφτοπόλεμο δηλαδή, ο Παναθηναϊκός απέδειξε ποιος πραγματικά είναι. Και να μην ξεχάσω...η φοβερή δικαιολογία ότι οι παίχτες ήταν κουρασμένοι. Ποιοι ήτανε κουρασμένοι? Οι αναπληρωματικοί? Καλό κι αυτό. Εκτός άμα οι βάζελοι ξέρουν ότι ο Τεν Κάτε τους βάζεις τους κακόμοιρους τους αναπληρωματικούς να καθαρίζουν τον πάγκο. Τότε ντάξει δικαιολογείται η "κούραση". "ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΜΠΑΛΑ Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ ΜΕ ΙΝΤΕΡ!". ΜΠΑΛΑ? ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΙΔΑΤΕ? ΚΛΕΦΤΟΠΟΛΕΜΟΣ. Βέβαια, η τακτική που ακολούθησαν οι "πράσινοι" ήταν σωστή και κάθε ομάδα με την Ίντερ μάλλον αυτό θα έκανε. Αλλά μέχρι εκεί. Σπουδαία νίκη, σωστή τακτική και τέλος. Αλλά το να βγαίνουν πάλι γνωστοί, άγνωστοι και να λένε για εξωπραγματική απόδοση και πράσιν' άλογα, ε αυτό παραπάει...Και δεν είναι δυνατόν, να θέλει μια ομάδα να πάρει πρωτάθλημα και να μην μπορούν οι παίχτες που έχει, οι ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ αναπληρωματικοί, να κερδίσουν τον Αστέρα. Για την αποβολή στον Μπαστία, επειδή σταμάτησε ΟΠΑΔΟ τι λέτε?????? Υπάρχει κάποια λογική σ' αυτό που έγινε? Δηλαδή πρέπει οι παίχτες να περιμένουν κάποιον μπούλη να τρέξει το μισό γήπεδο για να σταματήσει έναν ηλίθιο που του τη βάρεσε να μπει μέσα στον αγωνιστικό χώρο? ΗΜΑΡΤΟΝ ΡΕΕΕΕ, όπως λέει και ο Γεωργίου. Αυτός ο Παναθηναϊκός που είδαμε οι περισσότεροι χθες, είναι η ομάδα που ως ΒΑΣΙΚΟ στόχο έχει το πρωτάθλημα. Ναι θα το πάρει με -9 βαθμούς από την κορυφή, όπως το παίρνει τόσα χρόνια, και θα 'ναι και ευχαριστημένοι. Τόσα χρόνια τα ίδια. Άξιζε ο ΠΑΟ το πρωτάθλημα, λέγανε οι οπαδοί, και πίστευαν ότι το πήρανε. Καλό καλό...Και άμα το πάρει ο Ολυμπιακός, ξέρουμε όλοι το γιατί. ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ...βέβαια...με 0-3 τον Ηρακλή, με ξέσκισμα ΑΕΚ, ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη και μελλοντικό ξέσκισμα ΠΑΟ στο ναό, φταίει η διαιτησία. Όπως φταίει για τα 3 στον Αστέρα, τα 4 στον Πανσερραϊκό, για το διπλό στην Ξάνθη και για όλ' αυτά. Ντάξει, στην τελική, ο Κόκκαλης ως καλός άνθρωπος, θ' αγοράσει στον Πατέρα ένα νέο κότερο να χωράει μέσα πολλά ποτηράκια. Γιατί ΚΟΥΠΑ ο μουσάτος μπούλης δεν πρόκειται να δει ποτέ μ' αυτά τα χάλια που παρουσιάζει η ομάδα του...ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ!
Ορίστε η εξαιρετική χθεσινή εμφάνιση του "τριφυλλιού" και το κατόρθωμα, μιας και πήρε την ισοπαλία!
Αυτός ο Φέργκιουσον δε θα βάλει ποτέ μυαλό, αλλά ούτε και γλώσσα μέσα. Συνέχεια κάνει δηλώσεις και λέει απλά μπούρδες. Πρόσφατα είπε για το ενδεχόμενο παραίτησής του, σε περίπτωση που ο Ρονάλντο δεν πάρει τη "Χρυσή Μπάλα", μιας και ο Φέργκι πιστεύει ότι είναι σίγουρο. Και σα να μην έφτανε αυτό, ο Φέργκι άνοιξε πάλι το γεμάτο τσίχλες στόμα του και εκτόξευσε το εξής καταπληκτικό ανέκδοτο: "ΟΧΙ ΚΑΙ ΘΕΑΤΡΙΝΟΣ Ο ΡΟΝΑΛΝΤΟ!". Αναλυτικά η δήλωση: «Ο Κριστιάνο χειρουργήθηκε το καλοκαίρι, κάτι που ήταν αποτέλεσμα των συνεχών τάκλιν πάνω του. Όμως αυτό δεν τον έχει αποθαρρύνει, είναι από τη φύση του γενναίο παιδί. Οι τραυματισμοί δεν σταμάτησαν ούτε τον Πελέ ούτε τον Μαραντόνα. Δεν σκέφτεσαι τον τραυματισμό όταν έχεις τη μπάλα στο πόδι σου γιατί θέλεις να κάνεις κάτι με αυτή. Θέλει να κάνει κάτι με τη μπάλα και οι οπαδοί του τον φωνάζουν θεατρίνο. Ποιος είναι όμως ο θεατρίνος; Ποιος κοροϊδεύει το ποδόσφαιρο; Αυτός δεν είναι ο Κριστιάνο. Πώς ξέρουμε ποιοι είναι οι θεατρίνοι στο ποδόσφαιρο;». Εγώ δε θα κάτσω να σχολιάσω και πολύ τη δήλωσή του. Απλά θα δώσω στον Φέργκι μια φιλική συμβουλή...Κύριε Φέργκιουσον, μπείτε στο www.youtube.com και δείτε μερικά βιντεάκια. Εγώ από αυτό το μπλογκ, θα σας δώσω κάποια μικρά δείγματα για να δικαιολογήσω τη αυτή τη φοβερή σας δήλωση. Ακόμα και ο πιο φανατικός υποστηρικτής της Γιουνάιτεντ παραδέχεται πως όσους τόνους ζελέ έχει κάθε φορά ο Ρονάλντο στο μαλλί του, τόσες φορές βουτάει σε κάθε αγώνα. Οι καλύτερες βουτιές στον κόσμο τούτο, γίνονται από τον Ολυμπιονίκη και αμέτρητες φορές πρωταθλητή στην κολύμβηση, Μάικλ Φελπς, από το γνωστό σε όλους μας Γιώργο Καραβούτα (που τελευταία τον αποκαλούμε Καραγκούνη) και από τον.. ζελεδάκια Κριστιάνο Ρονάλντο.
Σήμερα, 29 Νοεμβρίου 2008, συμπληρώνονται ακριβώς 10 χρόνια από τη μέρα που ο τωρινός αρχηγός της Λίβερπουλ, Στίβεν Τζέραρντ, φόρεσε τη βαριά κόκκινη φανέλα και αγωνίστηκε. Πρόκειται για τον ζωντανό θρύλο της Λίβερπουλ, που και μόνο που ακούς τ' όνομά του σκέφτεσαι την ομάδα του Μερσεϊσάιντ. Είναι ο παίχτης που έχει βοηθήσει την ομάδα όσο κανείς τα τελευταία χρόνια, αυτός που την έχει πάρει στους ώμους του κι αυτός που μια μέρα θα κοσμεί το πάνθεον με τους μεγαλύτερους παίχτες που ανέδειξε ο συγκεκριμένος σύλλογος και (γιατί όχι?) ολόκληρη η Αγγλία. Τη συλλογή του κοσμούν 2 κύπελλα Αγγλίας, 2 Λιγκ Καπ, 2 Κομιούνιτι Σιλντ, 2 Σούπερ Καπ, 1 κύπελλο ΟΥΕΦΑ και 1 Τσάμπιονς Λιγκ, αυτό από τον αξέχαστο τελικό του 2005. Επίσης, όμως, τη συλλογή του κοσμεί και το μετάλλιο από τον τελικό του Τσ. Λιγκ το 2007, έστω κι αν είναι ασημένιο κι όχι χρυσό. Το μεγαλύτερο έπαθλο, όμως, για κάθε παίχτη της Λίβερπουλ, είναι η αγάπη του κόσμου της ομάδας. Καλό είναι να σηκώνεις τρόπαια, όμως δε γίνεται να κερδίζεις πάντα. Όμως, πάντα το ΤΗΕ ΚΟΡ θα φωνάζει τ' όνομά σου ρυθμικά και δεκάδες χιλιάδες άτομα θα σε χειροκροτούν. Και μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής σου καριέρας, τ' όνομά σου θα είναι γραμμένο σε βιβλία και εκατομμύρια άνθρωποι ανά τον κόσμο θα ακούν τ' όνομα και θα λένε "Α...αυτός ήταν πραγματικά τεράστιος παίχτης'. Ήταν, λοιπόν, 29 Νοεμβρίου του 1998, όταν ο μικρός και άγνωστος τότε Στίβεν, έκανε ντεμπούτο με τη φανέλα της Λίβερπουλ, κόντρα στην Μπλάκμπερν. Αγωνίστηκε δεξί μπακ, όπως και για κάποια λεπτά στον τελικό του Τσ. Λιγκ το 2005 με τη Μίλαν. Δεν έδειξε τίποτα το ιδιαίτερο, όμως αρκετοί ήξερα ότι κάποια μέρα αυτός ο παίχτης θα κάνει μεγάλα πράγματα. Τον Δεκέμβριο του 1999, ο Στίβεν σκόραρε για πρώτη φορά εναντίον της Σέφιλντ και αρκετοί τον παρομοίασαν με τον σκιέρ Φράνς Κλάμερ, καθώς μπορούσε να ελίσσεται πάρα πολύ εύκολα και να ξεπερνά τους αμυντικούς. Στο ξεκίνημα αυτής της χρονιάς πήρα φανέλα βασικού κι όπως είναι φυσικό, ακόμα δεν την έχει αποχωριστεί. Με τον καιρό, ο Τζέραρντ έγινε παγκοσμίως γνωστός και δίκαια πολλοί τον χαρακτηρίζουν ως τον πιο ολοκληρωμένο παίχτη στον κόσμο. Σύλλογοι όπως η Ρεάλ και η Τσέλσι προσπάθησαν να τον αποκτήσουν, αλλά οι προσπάθειές τους έπεσαν στο κενό. Εξάλλου, δε γίνεται να αποχωριστείς την ομάδα που υποστηρίζεις από μικρό παιδί και είσαι και βασικός και αρχηγός. Έτσι, ο Στίβεν υπέγραψε νέο συμβόλαιο με τη Λίβερπουλ. Εννοείται ότι είναι το αγαπημένο παιδί της εξέδρας και πως το όνομά του είναι ήδη γραμμένο στις πιο ένδοξες σελίδες της ιστορίας της ομάδας. Η κλήση του στην εθνική ομάδα της Αγγλίας δεν ήταν φάρσα, όπως ο ίδιος πίστευε. Ο Κέβιν Κίγκαν πίστεψε σ' αυτόν. Με το εθνόσημο σκόραρε για πρώτη φορά στο 1-5 επί της Γερμανίας στο Μόναχο. Και με την εθνική ομάδα παίζει πάρα πολύ καλά, όμως οι διακρίσεις λείπουν. Κι αυτό διότι δεν έχει κατακτήσει κάποιο τρόπαιο και το μόνο που έχει να επιδείξει είναι συμμετοχές σε τελικές φάσεις ευρωπαϊκού πρωταθλήματος και παγκοσμίου κυπέλλου. Οι διακρίσεις που έχει δεν είναι λίγες. Με την εθνική Αγγλίας, μετρά 14 γκολ σε 70 συμμετοχές, ενώ με τη Λίβερπουλ μετρά 458 συμμετοχές και 104 γκολ. Θέλω να δω πόσες συμμετοχές θα έχει στο τέλος της καριέρας του. Μακάρι να παίζει μέχρι τα 40. Ο Μπενίτεθ πιστεύει ότι ο Τζέραρντ θα είναι στα καλύτερά του σε 4-5 χρόνια. Κι αν ο Ράφα έχει όντως δίκιο, τότε...θα πάω Αγγλία να τον δω κι από κοντά. Σε περίπου 7 μήνες κλείνει τα 29 του χρόνια. Ακόμα έχει αρκετό δρόμο μπροστά του. Ήδη όλος ο πλανήτης τον ξέρει, τον αγαπά, τον θαυμάζει και ξέρει ότι μπορεί να καταφέρει πάρα πολλά και σπουδαία πράγματα. Το πρωτάθλημα και οι τίτλοι με την εθνική ομάδα λείπουν, όμως ποτέ δεν είναι αργά για να ΄ρθουν. Το Euro ή το μουντιάλ είναι αρκετά δύσκολο, αλλά το πρωτάθλημα με τη Λίβερπουλ όχι και τόσο. Και μάλιστα, μην ξεχνάμε ότι η Λίβερπουλ έχει τους περισσότερους τίτλους από κάθε άλλη αγγλική ομάδα και όσον αφορά τις εγχώριες διοργανώσεις, αλλά όσον αφορά και τις ευρωπαϊκές. Άρα, τίποτα δεν είναι απίθανο. Και επαναλαμβάνω...αν ο Μπενίτεθ έχει όντως δίκιο για τον Τζέραρντ, τότε...με το που θα τελειώσει ο Στίβεν την καριέρα του, η ομάδα θα μετρά 24 πρωταθλήματα και κάπου 10 Τσάμπιονς Λιγκ. Κι αν οι Άραβες τελικά αγοράσουν την ομάδα και φέρουν κάποιον παίχτη όπως ο Κακά, που θέλει να παίξει στην Αγγλία...απλά...ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ!
Κατά τη γνώμη μου, το καλύτερο φάουλ του Τζέραρντ:
Μια ανάρτηση σχετικά με τον Ολυμπιακό σ' αυτό το μπλογκ, δε θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να είναι τυχαία. Οπότε, τι καλύτερο από μια ανάρτηση για την τεράστια νίκη του Ολυμπιακού στο Καραϊσκάκη με 5-1 επί της Μπενφίκα? Για το συγκεκριμένο αγώνα δεν έχουμε να πούμε τόσα πολλά. Λίγα και σωστά. Η μπάλα χάθηκε αρκετές φορές. Το φανταστικό τρίγωνο Μπελούτσι, Γκαλέτι, Ντιόγκο έβγαλε μάτια και...μπαλιές, ενώ για ακόμη μια φορά η αμυντική λειτουργία της ομάδας ήταν πάρα πολύ καλή και ο Νικοπολίδης εξαιρετικός. Ο αγώνας ξεκίνησε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, αφού περίπου 40 δευτερόλεπτα μετά το πρώτο σφύριγμα του διαιτητή, η μπάλα είχε καταλήξει ήδη στα δίχτυα με γκολ του Λουτσιάνο Γκαλέτι. Σα να μην έφτανε αυτό, στο 17', μετά από όμορφη σέντρα του Ντιόγκο και κεφαλιά του αμυντικού της Μπενφίκα, η μπάλα έφτασε στον Πατσατζόγλου. Αυτός σταμάτησε την μπάλα με το αριστερό, σούταρε και το 2-0 ήταν πλέον γεγονός. Στο 24' ο Ντιόγκο θύμισε κάτι από τον μεγάλο Ζιοβάνι, κι αφού έκανε ρεζίλι τον αμυντικό της Μπενφίκα περνώντας την μπάλα απ' τη μία και ο ίδιος απ' την άλλη, εκτέλεσε άψογα με πλασέ κάνοντας το 3-0. Μετά από περίπου 9 λεπτά, η Μπενφίκα κατάφερε να μειώσει σε 3-1 με τον Νταβίντ Λούις. Όμως, το ημίχρονο επεφύλασσε κι άλλα γκολ. Πιο συγκεκριμένα, στο 44' μετά από γύρισμα του Γκαλέτι, ο συμπατριώτης του Φερνάντο Μπελούτσι έστειλε την μπάλα στα δίχτυα με κοντινή προβολή, κάνοντας το 4-1. Ήδη από το πρώτο ημίχρονο, η διαφορά ήταν εμφανέστατη και φαινόταν ποια ομάδα άξιζε τη νίκη. Με το ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου, αρκετοί ήταν αυτοί που πίστευαν ότι ο ρυθμός θα πέσει. Μερικοί, όμως, είχανε άλλοι άποψη...Στο 54' ο Μπελούτσι τροφοδότησε στα δεξιά του τον Γκαλέτι, αυτός έκανε την κίνηση προς τα μέσα, πάσαρε με το εξωτερικό στον Ντιόγκο, ο Βραζιλιάνος έκανε την κίνηση και πλάσαρε ιδανικά τον τερματοφύλακα για δεύτερη φορά, κάνοντας το 5-1. Ένα πραγματικά πανέμορφο γκολ σε δημιουργία και εκτέλεση. Ο Ολυμπιακός συνέχισε να εξαφανίζει την μπάλα, όμως αυτή είχε βαρεθεί να μπαίνει συνέχεια στα δίχτυα της Μπενφίκα. Ίσως οι Πορτογάλοι να μην είναι και τόσο φιλόξενοι τελικά...Μετά το Euro 2004, ήρθε μια ακόμη καθολική υπεροχή των Ελλήνων έναντι των Πορτογάλων. Το 2004 αφορούσε εθνικές ομάδες, ενώ τώρα συλλόγους. Εντάξει δεν πειράζει. Από 'δω και στο εξής, οι Πορτογάλοι θ' ακούν Ελλάδα και θα το βάζουν στα πόδια. Αρκετά σημαντικό σημείο θεωρώ την απόδοση του Φερνάντο Μπελούτσι για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι. Ήταν αρκετά καλός και με τον Ηρακλή, αλλά αυτοί οι παίχτες είναι για να παίζουν σε αγώνες όπως αυτός με την Μπενφίκα. Και με την Τσέλσι είχε δείξει πάρα πολύ καλά δείγματα, όμως μόνο τότε. Φαίνεται ότι ο "Ράστα Μαν" αρχίζει να βρίσκει τη φόρμα του κι αυτό μόνο σε καλό μπορεί να βγει στον Ολυμπιακό. Ο Γκαλέτι έκανε μία εξαιρετική εμφάνιση για πολλοστή φορά, μέσα στο Καραϊσκάκη. Ο Ντιόγκο απέδειξε ότι μόνο τυχαία δεν τον θέλουν μεγάλες ομάδες και πιστεύω ότι ο Κόκκαλης καλά έκανε και έδωσε τόσα πολλά χρήματα για την απόκτησή του. Βαρόμετρο ο Τζόρτζεβιτς για ακόμη ένα παιχνίδι, έστω κι αν αυτή τη φορά δε χρειάστηκε να κάνει τη δουλειά, καθώς ήδη από το 24' το σκορ ήταν 3-0. Όμως, είναι φανερό πως η ομάδα ανέβασε κατακόρυφα την απόδοσή της, μετά την επιστροφή του τρελού καραφλού αρχηγού της. Οι απουσίες για τον Ολυμπιακό στον αγώνα δεν ήταν και λίγες, όμως σε κανένα σημείο δε φάνηκαν. Ένα μικρό πρόβλημα υπήρξε στις στημένες φάσεις, όμως παράμεινε μικρό. Η πρόκριση στον επόμενο γύρο του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ είναι κοντά, όμως το μεγάλο διπλό της Μέταλιστ επί της Γαλατά στην Τουρκία έφερα τα πάνω-κάτω στον όμιλο, όπως λένε όλοι. Από την αναμέτρηση του Ολυμπιακού με τη Μέταλιστ θα κριθούν τα περισσότερα, καθώς η Γαλατά είναι πρώτη με 6, η Μέταλιστ δεύτερη με 4 και ο Ολυμπιακός τρίτος με 3. Με νίκη στον επόμενο αγώνα, ο Ολυμπιακός έχει την πρόκριση στο τσεπάκι του. Και πάντα υπάρχει και το ενδεχόμενο, άμα περάσει ο Ολυμπιακός στον επόμενο γύρο κι αν έρθει η Ανόρθωση στο ΟΥΕΦΑ να βρεθούν αντίπαλοι για 3η φορά φέτος. Και πιστεύω ότι το 3-0 του πρώτου αγώνα θα επιστραφεί στην ομάδα του Τιμούρ Κετσπάγια και μάλιστα με τόκο...Όσο για το ενδεχόμενο αναμέτρησης του ΠΑΟ (άμα βγει πρώτος) με τη Λίβερπουλ (άμα βγει δεύτερη)....δεν έχω να πω πολλά. Απλά μια παράκληση στο Θεό: ΕΛΕΗΣΟΝ ΤΑ ΠΡΑΣΙΝΑ ΤΕΚΝΑ...Καλή συνέχεια στη φετινή, αρκετά καλή μέχρι στιγμής, ποδοσφαιρική χρονιά...
